|
Yeniçeri dağı, Aladağlar’ın Emli bölgesinde, hem Akşam Pınarı’ndan, hem de Güvercinlik vadisinden ulaşılabilen bir zirvedir. Daha net
tarif etmek gerekirse Parmakkaya’ya sırtınızı verdiğinizde tam karşınızdaki zirvedir. Dağın ismi ise Doğan Palut ve Olcay Caf
tarafından 2005 yılında çıkılan “Yeniçeriler” rotası sonrasında konulmuştur (bkz. Takoz 23).
Bu zirvenin aslında bu tarihten çok önceye uzanan bir tırmanış tarihi vardır. İlk çıkışın kim tarafından yapıldığı belirsiz olsa da,
zirveye giden, teknik zorluğa sahip ilk rota, 1996 yılında Fransız dağ rehberleri Pascal Duverney - F. Parchet tarafından kuzeydoğu
yüzünde açılmış "Pistache ta mere a des moustaches" adında, beş iplik alpin-spor bir rotadır (Bu rota hakkında ayrıntılı bilgiye,
Recep İnce tarafından hazırlanan Aladağlar Rehberi adlı kitaptan bakabilirsiniz). Bu rota yakın zamana kadar bilinmediği için tekrarı
veya Türk tırmanışı var mı bilemiyorum.
2006 yılında ise, bölgeye gelen bir İtalyan ekibi Güvercinlik vadisinde üç adet geleneksel rota açtı. Bunların ikisi vadinin sol
tarafında, Güvercinlik kuleleri üzerinde; bir tanesi ise Yeniçeri dağının doğu yüzündedir. Her ne kadar Yeniçeri dağının doğu
yüzündeki bu rota geleneksel tırmanışla açılmış bir rota olsa da, bu rotayı denemiş biri olarak, rota boltlanmış olsa idi bile pek de
sırıtmayacağını söyleyebilirim. Zaten rotanın adı da her şeyi anlatıyor: Ocio Muli 1. İtalyanca’mız pek kuvvetli
olmadığından 2006 yılında Alper Kabran ile bu hattı “ısınma” amacıyla denemiş ve 3. ipte hayatın yaşamaya değer olduğuna karar
vererek geri dönmüştük.
Asıl konumuz olan Yeniçeriler rotası oldukça bariz bir hattı izlemesine karşın 2005 yılındaki Palut-Caf ilk çıkışından beri tekrar
edilmemiş güzel bir hat idi. Vadiden rotaya yaklaşırken dihedralin güzelliğini fark etmemek elde değildir.
İlk ip boyunun istasyonu. |
2. ip boyu, dihedralin sonu. |
Bu rotayı Takoz’da yayınlanmış olmasının yanı sıra, İzmir tırmanış şenliğinde yaptığı sunumda Doğan’ın kendisinden de dinlemiştim. Ta
o zaman Yeniçeriler’i tırmanış planlarıma katmıştım ama sonradan diğer planların arasında kaynadı gitti. Hafta sonu tırmanıcılığının
dertlerinden biri daha: sayısız proje sahibi olmak. Her yaz projeden, tırmanış planından bol bir şey yok; ama hepsini
gerçekleştirecek zaman? Orası sıkıntılı.…
Aradan geçen yıllardan sonra, Doğan Palut’un Aladağlar’daki bir başka rotası, “Teke Kalbi” için eski Takoz dergilerini karıştırırken
Yeniçeriler tekrar karşıma çıktı ve 2010 yazı kalkınma planına girdi. Rotaya önce Tunç Fındık ile gitmeye teşebbüs ettik, ancak
Ağustos ayında tüm Türkiye cehennem sıcaklarından kavrulurken Akşam Pınarı’na kadar yürümeye üşendik ve dümeni B. Mangırcıya kırdık.
Neticede de güzel bir ilk çıkış oldu 2 ancak Yeniçeriler rotası da bir başka bahara kaldı…
Bu tırmanıştan bir ay kadar sonra, sevgili dostum, Bolu Beyi Güçlü Özen “Aladağlar’da birşeyler yapmayı” önerince Yeniçeriler fikrini
ortaya attım. Peşine de Yelatan’da bir alpin-spor rota planı ile Ankara’dan yola çıktık.
Ordos dağevinden arabayla Sarımemetler’e, oradan Akşam Pınarı vadisine… Topo olarak yanımıza Takoz 23’ün ilgili sayfasını aldığımız
için, rotaya yaklaşırken ve tırmanırken Doğanlar’ın fotoğraf çektikleri yerleri bulma, hatta aynı pozları canlandırma teşebbüslerimiz
bile oldu.
Güçlü lider tırmanıyor. |
Yeniçeri Dağı zirvesinde |
Doğan’ın Takoz’daki yazısına göre giriş dihedrali ve kilit etabın olduğu kısmı 3 ipte geçmişler: 1. ip 30 metre ve askı istasyon, 2.
ip kilit ve 10 metrelik bir sete çıkış ipi. Biz bu bölümü 2 ipte ve askı istasyon kurmadan geçtik. Sete istasyon kurabilmek için ilk
ipi 60+5 metre (emniyetçi giriş bacasında tırmandı) olarak ve 2. ipi de direk kilidin üstündeki sete kadar 50-55 metre olarak geçtik.
Bu iki ip oldukça güzel bir dihedral tırmanışı içeriyor, kaya sağlam, malzeme yerleştirme sıkıntısı yok. İlk ip VI-, ikincisi ise VI
derece civarında (özellikle kilit ipin derecesi konusunda Palut-Caf rotası ile arada farklar var, başka çıkışlar sonucunda zorluk
derecesi netleşecektir). Rotanın buradan sonrası parçalı bir yapıda ilerliyor ve zirveye kadar birçok varyant hat mevcut. Palut-Caf
hattı daha direkt bir yol izliyor, ancak sağından ve solundan doğal kaçış kulvarları mevcut. Biz Güçlü ile bu kulvarları kullanarak
üst kısımları neredeyse ip açmadan geçtik. İnişi ise önce zirvenin kuzey yönüne doğru alçalıp buradan Güvercinlik vadisine inerek
yaptık, varolan en makul iniş yolu da bu zaten.
Dönüş yolunda Sarımemetler ormanındaki kamplarını ziyaret ettiğimiz Aykut Türem-Mustafa Yeşildal ikilisi ise, bitmeyen projeler
arşivimdeki bir başka sayfa olan Yeniçeri dağının baktığı diğer vadi olan Güvercinlik vadisindeki “İtalyan Classic” rotası için
Aladağlar’daydılar, netekim ertesi gün de rotanın ilk tekrarını yaptılar. Kısa bir muhabbetten sonra onları başarı dileklerimizle
bırakıp ağır ağır arabaya doğru seyirttik…
Yeniçeriler rotası, Aladağlar’ın nispeten yakın bir bölgesinde, hafta sonu kaçamaklarına uygun, özellikle ilk ipleri oldukça keyifli
tırmanış imkanı veren güzel bir rota. Bu kadar net bir dihedral hattının, hele bu kadar da yakında ve göz önündeyken bu zamana kadar
tekrarı olmaması da üzücü aslında. Umuyorum ki yakın zamanda daha fazla tırmanış görecektir.
1 Türkçesi: Dikkat Çocuklar
2 Bahsi geçen tırmanış için: www.tuncfindik.com/?p=1993
|